Zittend in de zon onder een prachtige boom, werk ik aan mijn eerste blog. Het heerlijke windje in mijn rug geeft mij inspiratie. Mijn oog valt direct op een boom die er groot en sterk uitziet. Er hangen prachtige groene blaadje aan. Ik vraag me af hoe lang deze boom al bestaat? Hij maakt meerdere mensenlevens mee. Een boom boft maar met zo'n lang bestaan! Dit in tegenstelling tot ons bestaan. Ik denk daarbij direct aan mijn vader die zeven weken geleden is overleden.
Hoe ga jij om met verlies?
Mijn omgeving worstelt met deze vraag. Wordt er een kaartje gestuurd, een belletje gegeven, genegeerd? Waar doe je op dat moment goed aan bij een nabestaande? Na een crematie of begrafenis pakt iedereen zijn eigen leventje weer op en lijkt het soms wel 'afgerond'. Zelf denk ik dan: moet ik verdrietig zijn of me juist zorgen maken als ik niet verdrietig ben?
Hoe ga jij verder?
Iedereen kent wel een situatie waarbij je iemand verloren hebt. En hoe ga je daar dan mee om?Het is iets wat een persoonlijke worsteling is en blijft. Daarom is het zo belangrijk om dit onderwerp bespreekbaar te maken. Maar dat valt nog niet mee. Ik herinner me de dag waarop mijn vader stierf. Er was volop verdriet, maar deels ook opluchting dat hij niet meer hoefde te lijden. Iemand binnen mijn vriendenkring reageerde op dit verlies anders dan ik verwacht had. Deze persoon kon de woorden niet vinden en maakte dat later kenbaar aan mij. Toen begreep ik pas hoe dit was ontstaan. Van deze persoon krijg ik momenteel nog steeds erg veel steun. Je eigen kwetsbaarheid tonen, kan dus belangrijk zijn voor een ander.
Praat erover
Geef aan wanneer je het moeilijk vindt om de juiste woorden te vinden. Dat kan de ander heel veel steun geven. Durf jezelf kwetsbaar op te stellen. Maak vooral geen aannames over hoe een persoon met verlies moet omgaan. Voor ieder mens voelt dat anders. Blijf met elkaar in gesprek, ook in de toekomst. Respecteer elkaars gevoelens, want we zijn niet allemaal hetzelfde.
Nooit gedacht dat deze boom mij inspiratie gaf om mijn eerste blog te schrijven over mijn verlies.
Hoe ga jij om met verlies?
Blog 1, Laura Potters, SeeZen
Reactie schrijven
Charlotte (zaterdag, 26 mei 2018 23:00)
Prachtig! Wat mooi geschreven Laura! En zo waar. Ik hoop dat je nog vele bomen tegenkomt om onder te schrijven.
Sylvia (zaterdag, 26 mei 2018 23:48)
Heerlijk, de natuur. Geeft je inspiratie!! Mooi verwoord. Benieuwd naar je volgende blog!
Michaela (zondag, 27 mei 2018 07:19)
Mooi Laura!
Froukje (zondag, 27 mei 2018 09:09)
Gisteren hebben wij mijn oom begraven. Op de rouwkaart stond:
Voorbij ideeën van Goed en Kwaad is er een land waar ik Jou zal ontmoeten.
Resy (zondag, 27 mei 2018 09:48)
De juiste woorden heb je geschreven Laura. Prachtig is het wanneer mensen de juiste toon weten te vinden. Soms kun of moet je ze een beetje helpen. Met 'n opmerking zoals: ik merk dat het lastig voor je is, kom je dichterbij.
Wilhelm (zondag, 27 mei 2018 09:52)
Heel mooi geschreven en heel herkenbaar: Hoe benader je iemand die net een dierbare heeft verloren. Mijn ervaring is dat gewoon het gesprek aangaan als heel erg fijn wordt ervaren. Niet het onderwerp vermijden maar er gewoon over praten zonder aannames of veronderstellingen. De persoon in kwestie wil meestal ook zijn verhaal kwijt, zeker aan iemand die oprecht luistert.
Ik ben kijk uit naar de volgende blog en zet deze inspirerende trend door.
Bjurre (zondag, 27 mei 2018 10:03)
Echt super mooi geschreven! Je hebt je hele gevoel erin gestopt, dat maakt het zo mooi. Ik ben nu al benieuwd naar de volgende blog.
Jolanda Kooij (zondag, 27 mei 2018 10:27)
Zeker heel herkenbaar . Heel mooi geschreven ❤️
Monique (zondag, 27 mei 2018 10:29)
Een boom is er altijd voor je. Bij teveel zon geeft hij je schaduw, hij beschermd je tegen de regen en is zelfs herkenbaar bij storm en sneeuwval. Je kunt altijd op hem rekenen, sterker nog zonder zijn zuurstof is geen leven mogelijk. Dit geeft hij zonder consessies en vol overgave. Daar kan de mens veel van leren! Dat er nog maar veel levensbomen op jouw pad mogen komen�
Wim en toos de bont (zondag, 27 mei 2018 10:41)
Mooi geschreven, hier kunnen meerdere mensen moed uit putten!!
Knap hoe jullie met het verlies van je vader zijn omgegaan,hij zal best trots op jullie zijn.
Maria (zondag, 27 mei 2018 12:12)
Wat mooi geschreven Laura ! Ik werd er stil van
En inderdaad het is voor sommige mensen moeilijk om iemand te benaderen die pas een
Dierbare heeft verloren
Ook ik maakte dat mee.
Gelukkig nam ik het wijze besluit om in gesprek te gaan met hun .Heel voorzichtig want gevoelens zijn breekbaar als kristal .Dat gesprek deed me goed , beter dan dat ik rond had blijven lopen met de vraag : waarom kwam er geen kaart of telefoontje of waarom liep men niet even binnen bij me .Nu weet ik de reden , men durfde gewoon niet .
Jeannette (maandag, 28 mei 2018 20:48)
Prachtig meid het is zo ieder gaat anders met verlies om en men vindt het moeilijk om Nasr iemand toe te gaan die het moeilijk heeft liever een blokje om om de confrontatie aan te gaan , je kan altijd helpen al u's het maar een arm om iemand heen slaan zonder woorden te gebruiken of luisteren . Ga zeker verder met schrijven ik ben benieuwd naar je volgende blog ���