Als je leven één grote leugen is, wat is er dan mis?

Ken jij ze ook, mensen die echt om alles liegen?

Nou, ik ken ze wel en dat vind ik vaak nog heel zielig om te zien omdat ik ook wel weet dat deze mensen helemaal niet goed functioneren. Anders hoef je ook niet te liegen.

Waarom zou je liegen?

Er is altijd een reden waarom je dit doet:

• Het kan zijn dat je eigenwaarde heel laag is waardoor je van alles verzint. Zo hoop je dat anderen je alsnog leuk vinden. 
• Je beschikt nog niet over de nodige dosis zelfreflectie waardoor je fouten niet durft of kunt toegeven. Het is ook niet niks om te horen wat je kunt verbeteren. 
• Je bent helemaal niet gelukkig en gaat jezelf daardoor wijs maken dat er een andere werkelijkheid bestaat. Je doet jezelf dus anders voor dan wie je daadwerkelijk bent.
• Je wordt onder druk gezet door iemand en gaat daardoor liegen. Dit gebeurt heel vaak bij kinderen van te strenge ouders.

Dit zijn maar enkele voorbeelden.

Kinderen

Ik vind dat je je kinderen moet bijbrengen dat liegen niet de oplossing is om iets te bereiken. Hoe moeilijk het soms ook is als je een andere visie hebt, luisteren naar elkaar is het sleutelwoord. Maar als ouders zo dominant zijn dat kinderen al geen kans krijgen om hun eigen visie weer te geven dan is het heel logisch dat kinderen op den duur gaan liegen. En het bijzondere is dat vele ouders die in die situatie zitten het zelf helemaal niet doorhebben. Hun kind is perfect en zal nooit liegen. Daar moet ik dan altijd wel weer om lachen. Hoe goed ken je je kind? En hoe goed ken je jezelf dat je met dominantie helemaal niets oplost?

Zelfreflectie

Velen weten helemaal niet dat ze dit gedrag vertonen. Het valt al onder aangeleerd gedrag. Je gaat er zelf in geloven en weet ook helemaal niet meer dat je dagelijks aan het liegen bent. En dat je daardoor steeds verder in de stress komt te zitten. Het is een soort spinnenweb waarbinnen je steeds verder "opgevreten" wordt. Dit gaat zich uiten in lichamelijke of mentale klachten. Zonde toch als je dat laat gebeuren?

Rondje tijdens avondeten

Hier een leuke tip voor aan tafel en dan ga ik er vanuit dat je als gezin zijnde nog met elkaar aan tafel eet................ Je mag iets zeggen over de ander in waardering en verbetering. Kinderen mogen dat dus ook zonder dat je dan als ouder in de verdediging mag gaan. En daar gaat het vaak mis. Volwassenen aanspreken op gedrag door kinderen is zo lastig omdat er vaak weerstand komt of een wijzend vingertje. Hoe moeilijk is het nu om gewoon eens te luisteren en te denken: wat voor waarheid zit hier in en wat kan ik er dan mee? Het zou voor je kinderen ook een hele opluchting zijn als je gewoon eerlijk bent en elkaar ook laat ontwikkelen in de persoon die JIJ ZELF zou willen zijn. We zijn immers allemaal anders en hebben ook allemaal andere visies. Voor kinderen geldt dan natuurlijk ook dat ze leren om met opbouwende kritiek om te kunnen gaan. Als je dat als ouder zijnde al niet kunt dan leert je kind het helaas ook niet.

Perfectionisme

Ook daardoor ga je liegen. Als je eenmaal liegt dan kom je in een web terecht dat alsmaar groter wordt. Waarom moet iemand perfect zijn? En waarom kun je nu niet gewoon je missers en je onzekerheden toegeven? En van wie mogen we geen missers maken in het leven? Ik vind dat volwassenen dit toch zouden moeten kunnen. Kinderen leren het vanzelf als er goede voorbeelden in huis zijn. Een goede band met je kinderen versterkt namelijk een goede basis waardoor een kind geheel zelfstandig wordt voordat het beroepsonderwijs begint. Daarbij horen ook de missers van zowel het kind als de ouder zelf. En zorg eens dat je kind niet aan dat perfecte plaatje hoeft te voldoen. Geef ze ook de ruimte om zelf te zoeken naar wat in het leven belangrijk is. 

Zielig

Mensen die echt om alles liegen zijn ook heel goed om mensen daarin mee te trekken. Ze hebben vaak een hele reeks aan verontschuldigingen waarom iets niet gegaan is zoals afgesproken. Zij zijn immers de zielige partij geworden die steun nodig heeft. Als je situaties niet kent dan kun je er ook niet over oordelen. Kijk maar eens goed hoe jij zelf stickers plakt op het gedrag van anderen. Als je maar één kant van een verhaal kent dan kun je helemaal niet oordelen hoe een voorval echt is verlopen. Wees dus voorzichtig en weet dat het niet altijd de zielige partij hoeft te zijn die steun nodig heeft. Deels weer wel want dat is immers de partij die nog heel veel mag gaan leren in het leven. De andere partij is sterk genoeg om het een plekje te geven en er later zelfs om te lachen. Hup en door.

"GA NOOIT MET IEMAND IN DISCUSSIE DIE IN ZIJN/HAAR EIGEN LEUGENS GELOOFT" - Laura Potters

Blog 17, Laura Potters, SeeZen

Tekening gemaakt door Tinke. Klik op de onderstaande link om direct naar Think Art, haar FB pagina, te gaan om haar werk te zien.