Je bent je gedachte

Deze week geeft mijn zere onderrug mij het vakantiegevoel. Daardoor pak ik wat zonne-uurtjes mee. Op werkgebied even een vertraging. Wel kan ik nu deze blog schrijven in het zonnetje. Het is maar hoe je iets bekijkt. 

 

Communicatietraining

Een week geleden zat ik twee dagen in een prachtig natuurgebied voor een communicatietraining, dankzij het STAP-budget. Ik was nieuwsgierig naar mijn "code rood" in communicatie, zowel lichamelijk als mentaal. Ik doe bijna alles op mijn gevoel, dus deze cursus voelde in het begin voor mij als een slapstick. Daarom wilde ik dit ook zo graag. Als ik een leeg vel papier had, dan zou de tekening bestaan uit behoorlijk wat rode inzichten en een klein beetje groen, in het eerste uur van deze cursus. Na verloop van tijd kwam er steeds meer groen voorbij, wellicht ook door de bosrijke omgeving om onze opdrachten uit te werken.....

 

Je bent wat je denkt

Het klinkt wat cliché, maar voor mij is bovenstaande zin wel duidelijk. Alles wat ik ooit heb geleerd in mijn leven, is met name ontstaan via het doorgeefsysteem. Ook ik, als ouder, doe daar volop aan mee. Ik geef mijn boekdeel mee aan mijn kinderen, maar het is niet de waarheid. Alles wat ik op school heb geleerd, hoeveel gebruik ik daarvan in mijn bestaande leven? Je brein programmeert alle aangeleerde informatie, iedere dag weer en voor ieder mens geldend. Ik ben ook gaan geloven in mijn boekwerk vol met ontvangen velletjes, gevormd door wie eigenlijk? 

 

Leer om te mogen falen

Stralend falen, dat vond ik zo mooi verwoord! Ik heb tijdens mijn cursus stralend gefaald, en grappig genoeg voelde dat steeds fijner. Als ik mezelf dat toesta, dan valt er behoorlijk wat lading af van mijn aangeleerde velletjes. Ik krijg er veel humor voor terug door het juist te gaan benoemen. Onze docent deelde haar momentjes van onzekerheid en ongemak, zoals een broek die te strak zat tijdens de training en ze daar meteen wat aan veranderde, weg was haar lading. 

 

Kleur je eigen leven in 

Ieder mens ontvangt zijn eigen boek, vol met opgelegde kleurtjes. Het is ook niet vreemd dat er veel miscommunicatie plaatsvindt. Durf ik mensen aan te spreken om aan te geven wat voor mij niet prettig voelt in de ontstane communicatie, zonder de ander te veroordelen? Zolang de rechtstreekse verbinding niet kan plaatsvinden, zal er nooit wat veranderen. Dan ben ik snel aan de andere kant van mijn vel papier. Ik heb altijd zelf de keuze wie er in mijn boek voorkomt en voor wie mijn boek gesloten blijft. 

 

Grenzen

Niemand kan andermans grenzen bepalen, er bestaan verschillende boeken. Als ik mijn grenzen nooit aangeef, dan gaan mensen dus over mijn grenzen heen. Ik hoef niet door dezelfde deur, maar ik mag wel nadenken over andere deuren. Wellicht heeft iemand wel een dubbel slot op de deur gezet door een situatie uit het leven. En niet iedereen wil de sleutel vinden, ook dat is een eigen keuze. 

 

Zorgen voor jezelf

Wanneer ik een fout maak, dan zullen mensen tegen mij zeggen dat het helemaal niet erg is. Maar als ik zelf een fout maak, zeg ik deze woorden dan ook tegen mezelf? Laura, dat je een fout maakt dat kan gebeuren hoor. Laura, de volgende keer beter, geeft helemaal niets. Laura, gaat het wel met je? Een beetje onwennig, maar het levert veel humor op en genoeg liefde als ik dit toepas bij mezelf. 

 

Tijd maak je

Ik kan pas draaiing geven aan mijn leven als ik de tijd neem om er over na te denken. Dit is wat ik bij SeeZen graag aan mensen meegeef. Neem de tijd, plan niet je gehele agenda vol en durf in stilte na te denken over welk boekdeel nu bij je past. Leer daarbij ook te begrijpen dat het maken van jouw keuzes gedurende het leven nog meerdere keren kunnen veranderen, en dat ook oké is. 

 

Dus stralend falen, maak je leven naar anderen toe niet mooier dan het werkelijk is. En geef vooral niet iemand anders de schuld in jouw boek, maar neem je eigen verantwoordelijkheid. Op die manier opent zich weer een nieuwe deur naar een volgend boek!

 

Welke titel krijgt jouw nieuwe boek?

 

Blog 64, 

Laura Potters, SeeZen